نقد داستان : این بیشتر به شعر می ماند تا داستان. البته اگر با صنعت تشخیص یه نوشته نگاه کنیم می شود این دو را شخصیت های داستانی گرفت. تشبیه کوه به مرد به دلیل ایستادگی و مقاومت و محکمی اش انجام شده و البته ابر کسی است که احساس نیاز به این مقاومت را دارد اما هرگز بدان نمی رسد.
گرچه گره بیرونی خاصی در نوشته مشاهده نمی شود اما نیاز احساسی یا درونی ابر به آنچه در وجود کوه می بیند و می یابد می تواند مبنای پذیرش ما از این متن به عنوان یک داستان باشد.
در مجموع نوشته ساده و کوتاه و جالب است.